R. Komt tot Mij die dorst hebt.
En al wie in Mij gelooft,
Kom drinken van het levende water
Dat uit mijn zijde tot je stroomt. (bis)

1. De woestenij, het dorre land, zie hoe ze vrolijk zijn.
De wildernis staat jubelend in bloei.
Laat ze bloeien als een krokus, weelderig in pracht,
Teken van Gods luister, van zijn macht.

2. Geeft kracht aan zwakke handen, maakt de weke knieën sterk
En zegt tot moedelozen : ’Weest niet bang !
Ziet, dit is uw God, houdt moed. Hij redt u van de dood.
Hij, de Heer, brengt redding in uw nood !’

3. En Hij ontsluit de ogen van de blinden voor ‘t licht.
Hij geeft aan dove oren het gehoor.
Zie, daar danst de lamme, springend als een hert in ‘t veld.
Juichend zingt de stomme een nieuw lied !

4. Zie, water in de woestenij welt op als een rivier
En door zijn stroom drenkt het ‘t dorre land.
Het verschroeide land wordt tot een meer, een waterstroom,
Droge grond een sproeiende fontein !

5. Daar komt dan een gebaande weg. Zijn naam zal ‘heilig’ zijn.
En dwazen zullen op die weg niet gaan.
Slechts verloste mensen keren langs die weg terug.
Vrij van angst bereiken zijn hun land.

6. Die door de Heer verlost zijn, keren op die weg terug
En jubelend bereiken zij hun huis.
Vreugde en geluk keren terug in hun bestaan.
Zuchten, angst en zorg zijn dan voorbij !